Προσθήκη στέγης

[Xάρης]

Δεν διαφωνώ στο ότι δεν λειτουργούμε όλοι οι μηχανικοί όπως θα έπρεπε να λειτουργούμε.
Είναι όμως ευθύνη και του καταναλωτή, του ιδιοκτήτη, να ελέγχει τι αγοράζει.
Γι αυτό και πάντα λέω ότι το οικονομικό κριτήριο κατά την επιλογή προϊόντος ή υπηρεσίας, δεν είναι πάντα αρκετό από μόνο του για να δώσει το οικονομικότερο αποτέλεσμα, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

Με ένα οπτικό έλεγχο των ξυλοτύπων της μελέτης μπορούμε να αποφανθούμε αν υπάρχουν κάποια προβλήματα ή όχι.
Χωρίς όμως έλεγχο της κατασκευής, οπτικό αλλά και με όργανα και λαμβάνοντας δοκίμια, χωρίς μελέτη αποτίμησης, δεν είναι δυνατόν να αποφανθούμε για στατική επάρκεια ή όχι.

Υπενθυμίζω κάποια πράγματα που ίσως να είναι γνωστά σε σένα, αλλά τα γράφω γι άλλους συναδέλφους που θα τα διαβάσουν και δεν τα γνωρίζουν.

Η μελέτη του 1977 έγινε με τον αντισεισμικό του... 1959!
Αυτό σημαίνει ότι απέχει πολύ από τα σημερινά επίπεδα ασφαλείας.

Η κατασκευή είναι ήδη 35 ετών, έχει ήδη φθαρεί, το σκυρόδεμα έχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ενανθρακωθεί, ο χάλυβας έχει σκουριάσει και μειωθεί η διατομή και η συνάφειά του με το σκυρόδεμα, τα τελευταία σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αναλόγως περιοχής, ποιότητας κατασκευής κ.λπ.

Ενδεχομένως, αναλόγως της περιοχής, να έχει περάσει ήδη από σεισμικές καταπονήσεις και υπενθυμίζω ότι τα κτήρια έχουν "μνήμη".
Δηλαδή, όλες αυτές οι καταπονήσεις δρουν αθροιστικά, πόσω μάλλον όταν δεν υπάρχουν επισκευές και καλή συντήρηση.

Ο συμβατικός χρόνος ζωής για τον οποίο μελετούμε τα συνήθη κτήρια είναι 50 χρόνια. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν στέκονται και 70 και 100 χρόνια και περισσότερα.

Μια ξύλινη ή μεταλλική κατασκευή ως προσθήκη, έχει σαφώς μικρότερα φορτία, ειδικά όταν οι τοιχοποιίες είναι από τσιμεντοσανίδες και γυψοσανίδες.
Κάτι το οποίο συστήνω για την περίπτωση, ώστε να επιβαρυνθούν λιγότερο τα υφιστάμενα φέροντα στοιχεία.

Επαναλαμβάνω όμως, ότι χωρίς μελέτη αποτίμησης, που προϋποθέτει μεταξύ άλλων και ελέγχους της ποιότητας των υλικών και του εδάφους (βλ. ΚΑΝΕΠΕ), δεν μπορεί κανείς να είναι σύννομος, δεν μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα.
Και όπως είπα, οι μελέτες αυτές κοστίζουν και το αποτέλεσμα, επάρκεια ή μη, είναι αβέβαιο.

Είμαι όμως σχεδόν βέβαιος ότι η κατασκευή θα γίνει χωρίς μελέτη επάρκειας, ενδεχομένως χωρίς άδεια, με ελαφριά υλικά όπως το ξύλο που πρότεινες οι γυψοσανίδες (καλύτερα) ή τα Ytong (χειρότερα).
Γιατί;
α) Γιατί οι ανάγκες είναι πιεστικές,
β) Γιατί δεν υπάρχουν χρήματα,
γ) Γιατί υπάρχει άγνοια κινδύνου.

Θα κλείσω με το εξής:
_ Κανείς δεν πιστεύει ότι θα εμπλεχτεί σε τροχαίο.
_ Όπως λέει η γνωστή διαφήμιση, κανείς δεν πιστεύει ότι θα χρειαστεί όργανο για μεταμόσχευση μέχρι να το χρειαστεί και τι καλά θα ήταν να ήταν περισσότεροι οι δωρητές οργάνων.

Κατ' επέκταση, κανείς δεν πιστεύει ότι θα πέσει το σπίτι του ή θα πάθει μεγάλου κόστους ζημιές.
Αν το θεωρούσε πιθανό, θα λάμβανε τα κατάλληλα μέτρα.
Ζάρια με τις ζωές των παιδιών του και την περιουσία του ποιος θα έπαιζε;